disobedient

విక్షనరీ నుండి

బ్రౌను నిఘంటువు నుండి[1][<small>మార్చు</small>]

విశేషణం, తిరగబడ్డ, వినని, అవిధేయ.

  • To disobey, v.
  • a.
  • తిరగబడుట, ఉల్లంగనము చేసుట, తోసివేసిన.
  • they disobediented him, అతని మాటను ఉల్లంఘనము చేసినారు.
  • he disobedientedthe doctor వాడు వైద్యుడు చెప్పినట్టు వినలేదు.

మూలాలు వనరులు[<small>మార్చు</small>]

  1. చార్లెస్ బ్రౌను పదకోశం 1853లో మొదటిసారిగా విడుదలైయింది. ఇందులో 31 వేలకు పైగా ఆంగ్ల పదాలకు తెలుగు సమానార్ధాలు ఇచ్చారు. దీనిని IIITవారు యూనీకోడులోకి మార్చారు (GPL లైసెన్సు). ఈ పదకోశాన్ని tel-dictionary అనే ఒక సోర్సుఫోర్జ్ ప్రాజెక్టు ద్వారా డేటాబేసుగా మార్చారు (GPL లైసెన్సు).


"https://te.wiktionary.org/w/index.php?title=disobedient&oldid=929143" నుండి వెలికితీశారు